loading...
ورزش فوتبال
علی جعفری بازدید : 0 پنجشنبه 28 فروردین 1393 نظرات (0)

تاریخچه فوتبال در ایران - آکاایران

 
پرتال آکاایران سایت 

ورزش و بدنسازی

 بخش ورزش قسمت تاریخچه و معرفی ورزش ها- تاریخچه فوتبال در ایران

برای تاریخچه فوتبال ایران دو نظریه بیان شده است: 
نظریه اول:
تاریخ شروع فوتبال در ایران ، به حدود یک قرن پیش باز می گردد یعنی زمانیکه یک گروهان انگلیسی برای اکتشاف نفت در جنوب ایران عازم کشورمان شد. پس از حفر اولین چاه نفتدر" مسجد سلیمان" به سال 1908، فوتبال به شکل جدی در این شهر دنبالگردید. 
چندی بعد همین اتفاق در" بوشهر" افتاد. شهروندان انگلیسی در اوقات فراغت باهیجان رودروی تیم های محلی کشورمان می ایستادند والبته این رقابت هابیشترحالت تفریحی داشت.

 فوتبال به تدریج درشهرهای دیگرایران ازجملهبندرانزلی و بندرعباس در یک زمان حساس و تعیین کننده مطرح شد. قبل از شروعجنگ جهانی اول(1914) فوتبال در مدرسه آلمانی ها بازی می شد ، اما بعد ازخاتمه جنگ، کالج آمریکایی ها در تهران پیگیراین ورزش شد. همچنین مسابقاتیبین اعضای سفارتخانه های اروپایی درایران پایه ریزی و دنبال گردید. گسترشمنظم فوتبال درادامه ، مرزهای شهرهایی چون آبادان و مشهد را نیز در نوردیدو جوانان بیشتری را به سوی این رشته ورزشی جلب کرد. 
اولین تیم فوتبال

درپایان دوره قاجاریه(1919) برای قدردانی از کوشش های برادران سردارخان کهتحصیل کرده بلژیک بودند و درامر بسط و گسترش فوتبال نقش داشتند، یک تیمتشکیل شد. بازیکنان معروف آن تیم" برادران مفتاح"،" اکبر توفان"،" پاناسدالله"، "رضا والی کلانتری"، "هراند گالوستیان" و" گالیک هاراتونیان" بودند.


نخستین رقابت های داخلی

"ابوالفضلصدری" رئیس سازمان وقت ورزش، تشکیل تیم های آزاد در تهران را تشویق وترغیب کرد و حتی برای برندگان رقابت های داخلی جوایزی تعیین نمود. تیمی بهنام تهران که اعضای آن از بازیکنان رشته های ورزشی مختلف جمع آوری شدهبودند، موفق به فتح نخستین دوره رقابت های داخلی فوتبال شد، با بازیکنانیچون" برادران سردارخان"، "اکبر توفان "، "حیدری"،" کریم زند" و" مفتاح". 
چندیبعد" حسین صدیقانی" که برای ادامه تحصیلات عالیه به ترکیه رفته بود، بهتیم فنر باغچه این کشور وسپس" راپیدوین اتریش" ملحق شد. او پس از بازگشتبه ایران، موسس یک تیم در شهر مقدس مشهد شد . صدیقانی از جمله اولین کسانیبود که دراروپا با فوتبال مدرن و نوین آشنا شده بود. حضور او در فوتبالایران مصادف شد با انتقال تجربه و دانش روز فوتبال جهان به جوانانعلاقمندی که تشنه یادگیری صحیح این رشته ورزشی بودند. 
اولین دیدار برون مرزی

تیممنتخب اتحادیه کارگران تحت عنوان تیم تهران اولین سفر برون مرزی که جنبهغیر رسمی داشت را به" بادکوبه" انجام داد. البته حاصل 3 بازی فوتبالیستهای آن موقع کشورمان، 3 شکست پیاپی با نتایج 4 بر یک ، 3 بر صفرو 2 بر صفربود. 
درسپتامبر1941،تیم ملی فوتبال ایران اولین بازی رسمی خود را در برابر افغانستان و درکابل برگزار کرد، مسابقه ای که به تساوی بدون گل انجامید. اساس تشکیلنخستین تیم ملی رسمی کشورمان به سال 1940 باز می گردد. بین سالهای تشکیلنخستین تیم ملی رسمی کشورمان به سال 1941و 1963 ، ملی پوشان کشورمان فقطدر سال 1951( بازی های آسیایی دهلی نو) به مرحله فینال دور نخست رقابت هاراه یافتند و این تنها موفقیت تیم ملی در طول این سالها محسوب می شد.


ازسال 1960 اولین دوره مسابقات باشگاهی ایران شکل گرفت و در طی سالهای 1962 تا 1970، تدریجاً فوتبال ایران قوی تر شد و در صحنه های بین المللی چهره موفقتری از خود نشان داد. حضور در مرحله یک چهارم نهایی المپیک توکیو(1964)،قهرمانی در بازی های آسیایی( 1968) فتح جام باشگاه های آسیا توسط استقلالتهران(1970) از جمله مواردی بود که رشد توانایی های فوتبال ایرانی راتایید می کرد. 
دومین دوره مسابقات لیگ سراسری کشورمان در سال 1968 شروع و 11 سال ادامه داشت( تا سال 1978).


پساز پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1979 و تغییراتی که در ساختار اجرایی واموراداری فدراسیون فوتبال رخ داد، برای مدتی رقابت های باشگاهی سراسری بهتعویق افتاد. این امر تا شروع لیگ قدس که در آن تیم های منتخب استان هایکشور حضور داشتند، ادامه یافت. از سال 1989 دوباره بازی های باشگاهی و اینبار تحت عنوان لیگ آزادگان راه اندازی شد و این برای کشوری که هشت سال(1980تا 1988) درگیر جنگ با عراق بود یک افتخار بزرگ به حساب می آمد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی فوتبال ایران با پایانجنگ تحمیلی سیر صعودی خود را آغازکرد و توانست در جام*جهانی 1998فرانسه شایسته*ترین نماینده قاره آسیا باشد و پس از آن نیز در جام جهانی 2006 آلمان حاضر شد.
نظریه دوم:
فوتبال را برای اولین بار انگلیسی های مقیم ایران در تهران وبرخی شهرهای بزرگ و همچنین ملوانان کشتی های خارجی در بنادر خرمشهر،بوشهر، بندرعباس و... به راه انداختند. در پایتخت، اعضای سفارت انگلیس،بانک شاهی و تلگراف خانه، اوقات فراغت خود را با فوتبال می گذراندند ووقتی به تدریج بر تعداد اعضای آن ها افزوده شد، سه تیم فوتبال مستقل تشکیلدادند و در هر فرصتی که به دست می آوردند در زمینهای گوشه و کنار شهر باهم مسابقه دادند. 
در سال ۱۲۸۶ شمسی اسپیرینگ رایس وزیر مختار انگلستان در ایران بهمنظور ایجاد حس رقابت در بازیکنان و جنبه رسمی دادن به بازی ها دو جام(کاپ) یکی فوتبال و دیگری برای هاکی تهیه کرد و اولین دوره رسمی مسابقهفوتبال بین سه تیم موسسه های یاد شده در همان سال انجام شد. این جام ها تامدت ها در انجمن ملی تربیت بدنی ایران قرار داشتند و روی آن این جملهنوشته شده بود: تهران فوتبال آسوسیاشن کلاب (کلوب اجتماعیون) ۱۹۰۷، بازیهای تیم های انگلیسی بیشتر در میدان مشق انجام می شد و تا چند سال هیچایرانی در این بازی ها شرکت نداشت. این تیم ها گاهی اوقات که بازیکن کمداشتند، از بین ایرانیانی که در کنار زمین تماشاچی بازی آن ها بودند، برایتکمیل شدن تعداد بازیکنان تیم خود استفاده می کردند. 
اولین ایرانی که به تیم های انگلیسی پیوست، کریم زندی بود که در سالهای ۱۲۸۷ تا ۱۲۹۵ در آن تیم ها بازی کرد. هیاهوی بازیکنان انگلیسی درزمینفوتبال به تدریج نوجوانان و جوانان ایرانی به ویژه تهرانی ها را به کنارزمین های فوتبال کشاند. به هر حال نوجوانان و جوانان ایرانی در شهرهایی کهانگلیسی ها حضور داشتند آنقدر در حاشیه زمین های فوتبال، بازی های انگلیسیها را تماشا کردند تا به فوت و فن این بازی آشنا شدند. سپس درصدد برآمدندبه تقلید از آن ها تیم فوتبال تشکیل دهند و به بازی بپردازند. 
اما بر سر راه عملی کردن این خواست یک مشکل بزرگ وجود داشت و آن همنداشتن توپ بود. به دست آوردن یک توپ فوتبال بزرگ ترین آرزوی جوانان ونوجوانان علاقمند به فوتبال در آن زمان بود، لیکن هر چند توپ واقعی دردست نبود ولی شوق فوتبال سبب شد تا بچه های هر کوی برزن به ابتکار خود باوسایل موجود توپی ساخته و در زمین های بایر که در گوشه و کنار شهر بهفراوانی یافت می شد، بازی کنند، یکی از ابتکارها در ساختن توپ فوتبالاستفاده از مثانه گاو بود. آن ها مثانه گاو را باد کرده و با پارچه روپوشیبرای آن می دوختند و با آن بازی می کردند. 
البته یکی دیگر از راه های دستیابی به توپ (کش رفتن) توپ فوتبال انگلیسی ها بود. برای رسیدن به این مقصود بچه های علاقمند به فوتبالدرکنار زمین های فوتبال انگلیسی ها به کمین می نشستند و به محض اینکه توپاز زمین بازی دور می شد در یک چشم به هم زدن دست به دست می گشت و در کوچهو پس کوچه ها ناپدید می شد 
هم زمان با حرکت خودجوش جوانان محلات در رواج فوتبال در تهران وایران در حدود سال های ۱۲۸۸ و ۱۲۸۹ (میلادی) مدرسه آمریکایی ها (البرزفعلی) واقع در چهار راه کالج آموزش فوتبال به دانش آموزان ایرانی را درسال ۱۹۱۰ برای اولین بار آغاز کرد. در این مدرسه، دانش آموزان با توپ تنیسیا توپ های دست ساز بازی می کردند. 
چندی بعد دکتر جردن رئیس مدرسه توپی را از انگلیسی های مقیم تهرانگرفت و به برنامه ریزی، آموزشی و تمرین فوتبال در مدرسه پرداخت و مسابقههایی را بین محصلین ترتیب داد.
این بازی ها در کنار مسابقه های فصلی تیم های شرکت های انگلیسی بهطور مرتب تا سال ۱۲۹۳ شمسی ادامه داشت و با آغاز جنگ جهانی اول به طورکامل قطع شد. پس از جنگ بار دیگر فوتبال در تهران و برخی شهرهای ایران جاندوباره گرفت و حضور سربازان انگلیسی باقی مانده از جنگ مزید علت گردید وجهشی قابل توجه در کیفیت و کمیت فوتبال ایران پدید آمد.
موسسات انگلیسی همچون سالهای گذشته تیمهایی تشکیل دادند و زیر نظرشخصی به نام هوارد که در کنسولگری انگلیس در تهران مشغول به کار بود، بهفعالیت پرداختند و چون تعداد انگلیسی های مقیم تهران برای تشکیل یک تیمکامل برای هر موسسه - تلگرافخانه، کنسولگری و بانک شاهی - کافی نبود باردیگر از بازیکنان ایرانی در تیم های خود استفاده کردند. 
با افزایش تعداد بازیکنان ایرانی در این موسسه ها، عده ای از اینبازیکنان به فکر ایجاد تیمی متشکل از بازیکنان ایرانی افتادند. اوایل سال۱۲۹۹این تیم با عنوان کلوپ ایران تشکیل شد. 
اعضای این تیم عبارت بودند از: برادران خان سردار، برادران امیراصلا نی، کریم زندی، محمدعلی شکوه، عزیزالله افخمی، رضا کلا نتر، شیبانی،حسن مفتاح، هراند، گالوستیان، خواجه نوری، رضا ربیع زاده، هامبارسون،اشرفی و... کلوپ ایران در مسابقات سال ۱۲۹۹ میدان مشق که انگلیسی های مقیمتهران در آن شرکت داشتند، حضور یافت. بچه های این تیم با بازی های درخشانخود به فینال رسیدند و با این که در مقابل انگلیسی های مقیم مرکز شکستخوردند اما امیدواری فراوانی به آینده به وجود آوردند. 
بچه های کلوپ ایران سرانجام در سال ۱۳۰۲ موفق به کسب مقام قهرمانیشدند و پس از آن دسته جمعی به تیم تازه تاسیس کلوپ تهران رفتند. از دیگرتیم های آن زمان باید به تیم اسپرت ارامنه و تیم طوفان اشاره کرد که در آنایام تشکیل شدند و رقابت های این سه تیم فوق العاده دیدنی بود. 
در سال ۱۳۰۴ در مسابقات سالا نه که توسط موسسات انگلیسی برگزار میشد، تیم کلوپ تهران موفق شد با نتیجه ۲ بر یک بر انگلیسی های مقیم مرکزغلبه کند و بر آرزویی دیرینه جامه عمل بپوشاند. 
پس از این موفقیت سفیر ورزشی شهر بادکوبه شوروی یک تیم را از ایرانبه این شهر دعوت کرد و بازیکنان گلچین شده از ۳ باشگاه کلوپ تهران، ارامنهو طوفان به عنوان منتخب تهران به سوی بادکوبه روانه شدند. اینها اولینسفیران فوتبال ایران در خارج از کشور بودند، به همین دلیل وقتی واردبادکوبه شدند، چند هزار نفر به استقبال آنها آمدند. در اولین مسابقه تیمایران در برابر منتخب بادکوبه ۲-۰ شکست خورد. 
دومین حریف، تیم دانشکده نفت بادکوبه بود که آن بازی با تساوی بدونگل خاتمه یافت. در آخرین بازی هم تیم منتخب تهران با نتیجه ۴-۱ در برابرکلنی بادکوبه شکست را پذیرا شد. 
اولین سازمان و تشکیلات فوتبال در ایران، «انجمن ترقی و ترویجفوتبال» بود که توسط افرادی چون ابوالفضل صدری، میرباقر عظیمی و سیدمحمدتدین که از نخستین معلمین ورزش کشور محسوب می شدند در سال ۱۳۰۰ شمسی تشکیلشد. 
از این سال به بعد انجمن هر ساله در کنار ثبت نام باشگاه ها و تیمهای جدید، برگزاری مسابقه های فوتبال را بر عهده گرفت و با تدوین و ترجمه«قوانین فوتبال» در جهت ایجاد نظم و قانونمند کردن فوتبال در ایران گامبرداشت. 
انجمن ترقی و ترویج فوتبال موفق شد اولین دوره مسابقه های فوتبالپایتخت را بین تیم های حاضر در تهران در سال ۱۳۰۲ برگزار کند، مسابقاتی کهتقریبا بدون وقفه هر سال انجام شد و با توسعه فوتبال در سراسر کشور و ظهورتیم های قدرتمند در شهرستانها به مسابقه های سراسری (لیگ) تبدیل گردید. این انجمن تا سال ۱۳۱۳ که با تشکیل «انجمن تربیت بدنی و پیشاهنگی» از سویدولت وقت، جای خود را به آن داد، اعزام اولین تیم منتخب ایران به بادکوبهشوروی، برگزاری دوازده دوره مسابقات فوتبال باشگاه های تهران، انتشاراولین رساله قوانین فوتبال در ایران و ثبت نزدیک به ۵۰ باشگاه فوتبال درسراسر کشور را در کارنامه خود داشت. 
نخستین تشکیلات ورزش ایران در سال ۱۳۱۲ با تشکیل «انجمن تربیت بدنیو پیشاهنگی» زیر نظر وزارت معارف (فرهنگ) به وجود آمد و از این تاریختمامی برنامه ها و مسابقه های ورزشی مدارس و آموزشگاه ها را زیر نظر گرفت. انجمن ترقی و ترویج فوتبال نیز کم کم در انجمن تربیت بدنی ادغام شد وفعالیت های آن به مدارس محدود گردید. سازمان یافتن ورزش ایران به رشد آندر کشور کمک شایانی نمود. 
در سال ۱۳۱۹ به منظور شرکت ورزشکاران ایرانی در بازی های المپیک،نخستین گام ها برای تشکیل فدراسیون های ورزشی از جمله فدراسیون فوتبالبرداشته شد و از این سال فوتبال کشور عملا زیر نظر این فدراسیون که مجمعفوتبال خوانده می شد، قرار گرفت. 
این مجمع در سال های اشغال ایران، اداره فوتبال را در سخت ترینشرایط به عهده داشت و توانست از حضور ارتش متفقین در ایران بهره گرفته وبا برگزاری یک سری مسابقه های فوتبال بین تیم های این ارتش و تیم هایداخلی تنور فوتبال ایران را همچنان داغ نگه دارد. 
همچنین مجمع فوتبال موفق شد در سال ۱۳۲۰ امکان اولین سفر رسمی تیمملی ایران را به خارج از کشور فراهم آورد و این تیم را به افغانستان گسیلدارد. 
پس از پایان جنگ جهانی دوم، مجمع فوتبال ایران در سال ۱۳۲۵ بهفدراسیون فوتبال ایران تغییر نام داد و در اوایل سال ۱۳۲۶ تقاضای خود راجهت عضویت به فیفا فیفا ارائه داد. این درخواست در جلسه ۲۰ ژانویه ۱۹۴۸ برابربا ۳۰ دی ۱۳۲۶ مورد پذیرش فیفا قرار گرفت. 
تیم ملی ایران تا کنون در سه دوره جام جهانی به سال های ۱۹۷۸،۱۹۹۸و ۲۰۰۶ حضور داشته است.

علی جعفری بازدید : 0 پنجشنبه 28 فروردین 1393 نظرات (0)

تاریخچه فوتبال در ایران - آکاایران

پرتال آکاایران سایت 

ورزش و بدنسازی

 بخش ورزش قسمت تاریخچه و معرفی ورزش ها- تاریخچه فوتبال در ایران

برای تاریخچه فوتبال ایران دو نظریه بیان شده است: 
نظریه اول:
تاریخ شروع فوتبال در ایران ، به حدود یک قرن پیش باز می گردد یعنی زمانیکه یک گروهان انگلیسی برای اکتشاف نفت در جنوب ایران عازم کشورمان شد. پس از حفر اولین چاه نفتدر" مسجد سلیمان" به سال 1908، فوتبال به شکل جدی در این شهر دنبالگردید. 
چندی بعد همین اتفاق در" بوشهر" افتاد. شهروندان انگلیسی در اوقات فراغت باهیجان رودروی تیم های محلی کشورمان می ایستادند والبته این رقابت هابیشترحالت تفریحی داشت.

 فوتبال به تدریج درشهرهای دیگرایران ازجملهبندرانزلی و بندرعباس در یک زمان حساس و تعیین کننده مطرح شد. قبل از شروعجنگ جهانی اول(1914) فوتبال در مدرسه آلمانی ها بازی می شد ، اما بعد ازخاتمه جنگ، کالج آمریکایی ها در تهران پیگیراین ورزش شد. همچنین مسابقاتیبین اعضای سفارتخانه های اروپایی درایران پایه ریزی و دنبال گردید. گسترشمنظم فوتبال درادامه ، مرزهای شهرهایی چون آبادان و مشهد را نیز در نوردیدو جوانان بیشتری را به سوی این رشته ورزشی جلب کرد. 
اولین تیم فوتبال

درپایان دوره قاجاریه(1919) برای قدردانی از کوشش های برادران سردارخان کهتحصیل کرده بلژیک بودند و درامر بسط و گسترش فوتبال نقش داشتند، یک تیمتشکیل شد. بازیکنان معروف آن تیم" برادران مفتاح"،" اکبر توفان"،" پاناسدالله"، "رضا والی کلانتری"، "هراند گالوستیان" و" گالیک هاراتونیان" بودند.


نخستین رقابت های داخلی

"ابوالفضلصدری" رئیس سازمان وقت ورزش، تشکیل تیم های آزاد در تهران را تشویق وترغیب کرد و حتی برای برندگان رقابت های داخلی جوایزی تعیین نمود. تیمی بهنام تهران که اعضای آن از بازیکنان رشته های ورزشی مختلف جمع آوری شدهبودند، موفق به فتح نخستین دوره رقابت های داخلی فوتبال شد، با بازیکنانیچون" برادران سردارخان"، "اکبر توفان "، "حیدری"،" کریم زند" و" مفتاح". 
چندیبعد" حسین صدیقانی" که برای ادامه تحصیلات عالیه به ترکیه رفته بود، بهتیم فنر باغچه این کشور وسپس" راپیدوین اتریش" ملحق شد. او پس از بازگشتبه ایران، موسس یک تیم در شهر مقدس مشهد شد . صدیقانی از جمله اولین کسانیبود که دراروپا با فوتبال مدرن و نوین آشنا شده بود. حضور او در فوتبالایران مصادف شد با انتقال تجربه و دانش روز فوتبال جهان به جوانانعلاقمندی که تشنه یادگیری صحیح این رشته ورزشی بودند. 
اولین دیدار برون مرزی

تیممنتخب اتحادیه کارگران تحت عنوان تیم تهران اولین سفر برون مرزی که جنبهغیر رسمی داشت را به" بادکوبه" انجام داد. البته حاصل 3 بازی فوتبالیستهای آن موقع کشورمان، 3 شکست پیاپی با نتایج 4 بر یک ، 3 بر صفرو 2 بر صفربود. 
درسپتامبر1941،تیم ملی فوتبال ایران اولین بازی رسمی خود را در برابر افغانستان و درکابل برگزار کرد، مسابقه ای که به تساوی بدون گل انجامید. اساس تشکیلنخستین تیم ملی رسمی کشورمان به سال 1940 باز می گردد. بین سالهای تشکیلنخستین تیم ملی رسمی کشورمان به سال 1941و 1963 ، ملی پوشان کشورمان فقطدر سال 1951( بازی های آسیایی دهلی نو) به مرحله فینال دور نخست رقابت هاراه یافتند و این تنها موفقیت تیم ملی در طول این سالها محسوب می شد.


ازسال 1960 اولین دوره مسابقات باشگاهی ایران شکل گرفت و در طی سالهای 1962 تا 1970، تدریجاً فوتبال ایران قوی تر شد و در صحنه های بین المللی چهره موفقتری از خود نشان داد. حضور در مرحله یک چهارم نهایی المپیک توکیو(1964)،قهرمانی در بازی های آسیایی( 1968) فتح جام باشگاه های آسیا توسط استقلالتهران(1970) از جمله مواردی بود که رشد توانایی های فوتبال ایرانی راتایید می کرد. 
دومین دوره مسابقات لیگ سراسری کشورمان در سال 1968 شروع و 11 سال ادامه داشت( تا سال 1978).


پساز پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1979 و تغییراتی که در ساختار اجرایی واموراداری فدراسیون فوتبال رخ داد، برای مدتی رقابت های باشگاهی سراسری بهتعویق افتاد. این امر تا شروع لیگ قدس که در آن تیم های منتخب استان هایکشور حضور داشتند، ادامه یافت. از سال 1989 دوباره بازی های باشگاهی و اینبار تحت عنوان لیگ آزادگان راه اندازی شد و این برای کشوری که هشت سال(1980تا 1988) درگیر جنگ با عراق بود یک افتخار بزرگ به حساب می آمد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی فوتبال ایران با پایانجنگ تحمیلی سیر صعودی خود را آغازکرد و توانست در جام*جهانی 1998فرانسه شایسته*ترین نماینده قاره آسیا باشد و پس از آن نیز در جام جهانی 2006 آلمان حاضر شد.
نظریه دوم:
فوتبال را برای اولین بار انگلیسی های مقیم ایران در تهران وبرخی شهرهای بزرگ و همچنین ملوانان کشتی های خارجی در بنادر خرمشهر،بوشهر، بندرعباس و... به راه انداختند. در پایتخت، اعضای سفارت انگلیس،بانک شاهی و تلگراف خانه، اوقات فراغت خود را با فوتبال می گذراندند ووقتی به تدریج بر تعداد اعضای آن ها افزوده شد، سه تیم فوتبال مستقل تشکیلدادند و در هر فرصتی که به دست می آوردند در زمینهای گوشه و کنار شهر باهم مسابقه دادند. 
در سال ۱۲۸۶ شمسی اسپیرینگ رایس وزیر مختار انگلستان در ایران بهمنظور ایجاد حس رقابت در بازیکنان و جنبه رسمی دادن به بازی ها دو جام(کاپ) یکی فوتبال و دیگری برای هاکی تهیه کرد و اولین دوره رسمی مسابقهفوتبال بین سه تیم موسسه های یاد شده در همان سال انجام شد. این جام ها تامدت ها در انجمن ملی تربیت بدنی ایران قرار داشتند و روی آن این جملهنوشته شده بود: تهران فوتبال آسوسیاشن کلاب (کلوب اجتماعیون) ۱۹۰۷، بازیهای تیم های انگلیسی بیشتر در میدان مشق انجام می شد و تا چند سال هیچایرانی در این بازی ها شرکت نداشت. این تیم ها گاهی اوقات که بازیکن کمداشتند، از بین ایرانیانی که در کنار زمین تماشاچی بازی آن ها بودند، برایتکمیل شدن تعداد بازیکنان تیم خود استفاده می کردند. 
اولین ایرانی که به تیم های انگلیسی پیوست، کریم زندی بود که در سالهای ۱۲۸۷ تا ۱۲۹۵ در آن تیم ها بازی کرد. هیاهوی بازیکنان انگلیسی درزمینفوتبال به تدریج نوجوانان و جوانان ایرانی به ویژه تهرانی ها را به کنارزمین های فوتبال کشاند. به هر حال نوجوانان و جوانان ایرانی در شهرهایی کهانگلیسی ها حضور داشتند آنقدر در حاشیه زمین های فوتبال، بازی های انگلیسیها را تماشا کردند تا به فوت و فن این بازی آشنا شدند. سپس درصدد برآمدندبه تقلید از آن ها تیم فوتبال تشکیل دهند و به بازی بپردازند. 
اما بر سر راه عملی کردن این خواست یک مشکل بزرگ وجود داشت و آن همنداشتن توپ بود. به دست آوردن یک توپ فوتبال بزرگ ترین آرزوی جوانان ونوجوانان علاقمند به فوتبال در آن زمان بود، لیکن هر چند توپ واقعی دردست نبود ولی شوق فوتبال سبب شد تا بچه های هر کوی برزن به ابتکار خود باوسایل موجود توپی ساخته و در زمین های بایر که در گوشه و کنار شهر بهفراوانی یافت می شد، بازی کنند، یکی از ابتکارها در ساختن توپ فوتبالاستفاده از مثانه گاو بود. آن ها مثانه گاو را باد کرده و با پارچه روپوشیبرای آن می دوختند و با آن بازی می کردند. 
البته یکی دیگر از راه های دستیابی به توپ (کش رفتن) توپ فوتبال انگلیسی ها بود. برای رسیدن به این مقصود بچه های علاقمند به فوتبالدرکنار زمین های فوتبال انگلیسی ها به کمین می نشستند و به محض اینکه توپاز زمین بازی دور می شد در یک چشم به هم زدن دست به دست می گشت و در کوچهو پس کوچه ها ناپدید می شد 
هم زمان با حرکت خودجوش جوانان محلات در رواج فوتبال در تهران وایران در حدود سال های ۱۲۸۸ و ۱۲۸۹ (میلادی) مدرسه آمریکایی ها (البرزفعلی) واقع در چهار راه کالج آموزش فوتبال به دانش آموزان ایرانی را درسال ۱۹۱۰ برای اولین بار آغاز کرد. در این مدرسه، دانش آموزان با توپ تنیسیا توپ های دست ساز بازی می کردند. 
چندی بعد دکتر جردن رئیس مدرسه توپی را از انگلیسی های مقیم تهرانگرفت و به برنامه ریزی، آموزشی و تمرین فوتبال در مدرسه پرداخت و مسابقههایی را بین محصلین ترتیب داد.
این بازی ها در کنار مسابقه های فصلی تیم های شرکت های انگلیسی بهطور مرتب تا سال ۱۲۹۳ شمسی ادامه داشت و با آغاز جنگ جهانی اول به طورکامل قطع شد. پس از جنگ بار دیگر فوتبال در تهران و برخی شهرهای ایران جاندوباره گرفت و حضور سربازان انگلیسی باقی مانده از جنگ مزید علت گردید وجهشی قابل توجه در کیفیت و کمیت فوتبال ایران پدید آمد.
موسسات انگلیسی همچون سالهای گذشته تیمهایی تشکیل دادند و زیر نظرشخصی به نام هوارد که در کنسولگری انگلیس در تهران مشغول به کار بود، بهفعالیت پرداختند و چون تعداد انگلیسی های مقیم تهران برای تشکیل یک تیمکامل برای هر موسسه - تلگرافخانه، کنسولگری و بانک شاهی - کافی نبود باردیگر از بازیکنان ایرانی در تیم های خود استفاده کردند. 
با افزایش تعداد بازیکنان ایرانی در این موسسه ها، عده ای از اینبازیکنان به فکر ایجاد تیمی متشکل از بازیکنان ایرانی افتادند. اوایل سال۱۲۹۹این تیم با عنوان کلوپ ایران تشکیل شد. 
اعضای این تیم عبارت بودند از: برادران خان سردار، برادران امیراصلا نی، کریم زندی، محمدعلی شکوه، عزیزالله افخمی، رضا کلا نتر، شیبانی،حسن مفتاح، هراند، گالوستیان، خواجه نوری، رضا ربیع زاده، هامبارسون،اشرفی و... کلوپ ایران در مسابقات سال ۱۲۹۹ میدان مشق که انگلیسی های مقیمتهران در آن شرکت داشتند، حضور یافت. بچه های این تیم با بازی های درخشانخود به فینال رسیدند و با این که در مقابل انگلیسی های مقیم مرکز شکستخوردند اما امیدواری فراوانی به آینده به وجود آوردند. 
بچه های کلوپ ایران سرانجام در سال ۱۳۰۲ موفق به کسب مقام قهرمانیشدند و پس از آن دسته جمعی به تیم تازه تاسیس کلوپ تهران رفتند. از دیگرتیم های آن زمان باید به تیم اسپرت ارامنه و تیم طوفان اشاره کرد که در آنایام تشکیل شدند و رقابت های این سه تیم فوق العاده دیدنی بود. 
در سال ۱۳۰۴ در مسابقات سالا نه که توسط موسسات انگلیسی برگزار میشد، تیم کلوپ تهران موفق شد با نتیجه ۲ بر یک بر انگلیسی های مقیم مرکزغلبه کند و بر آرزویی دیرینه جامه عمل بپوشاند. 
پس از این موفقیت سفیر ورزشی شهر بادکوبه شوروی یک تیم را از ایرانبه این شهر دعوت کرد و بازیکنان گلچین شده از ۳ باشگاه کلوپ تهران، ارامنهو طوفان به عنوان منتخب تهران به سوی بادکوبه روانه شدند. اینها اولینسفیران فوتبال ایران در خارج از کشور بودند، به همین دلیل وقتی واردبادکوبه شدند، چند هزار نفر به استقبال آنها آمدند. در اولین مسابقه تیمایران در برابر منتخب بادکوبه ۲-۰ شکست خورد. 
دومین حریف، تیم دانشکده نفت بادکوبه بود که آن بازی با تساوی بدونگل خاتمه یافت. در آخرین بازی هم تیم منتخب تهران با نتیجه ۴-۱ در برابرکلنی بادکوبه شکست را پذیرا شد. 
اولین سازمان و تشکیلات فوتبال در ایران، «انجمن ترقی و ترویجفوتبال» بود که توسط افرادی چون ابوالفضل صدری، میرباقر عظیمی و سیدمحمدتدین که از نخستین معلمین ورزش کشور محسوب می شدند در سال ۱۳۰۰ شمسی تشکیلشد. 
از این سال به بعد انجمن هر ساله در کنار ثبت نام باشگاه ها و تیمهای جدید، برگزاری مسابقه های فوتبال را بر عهده گرفت و با تدوین و ترجمه«قوانین فوتبال» در جهت ایجاد نظم و قانونمند کردن فوتبال در ایران گامبرداشت. 
انجمن ترقی و ترویج فوتبال موفق شد اولین دوره مسابقه های فوتبالپایتخت را بین تیم های حاضر در تهران در سال ۱۳۰۲ برگزار کند، مسابقاتی کهتقریبا بدون وقفه هر سال انجام شد و با توسعه فوتبال در سراسر کشور و ظهورتیم های قدرتمند در شهرستانها به مسابقه های سراسری (لیگ) تبدیل گردید. این انجمن تا سال ۱۳۱۳ که با تشکیل «انجمن تربیت بدنی و پیشاهنگی» از سویدولت وقت، جای خود را به آن داد، اعزام اولین تیم منتخب ایران به بادکوبهشوروی، برگزاری دوازده دوره مسابقات فوتبال باشگاه های تهران، انتشاراولین رساله قوانین فوتبال در ایران و ثبت نزدیک به ۵۰ باشگاه فوتبال درسراسر کشور را در کارنامه خود داشت. 
نخستین تشکیلات ورزش ایران در سال ۱۳۱۲ با تشکیل «انجمن تربیت بدنیو پیشاهنگی» زیر نظر وزارت معارف (فرهنگ) به وجود آمد و از این تاریختمامی برنامه ها و مسابقه های ورزشی مدارس و آموزشگاه ها را زیر نظر گرفت. انجمن ترقی و ترویج فوتبال نیز کم کم در انجمن تربیت بدنی ادغام شد وفعالیت های آن به مدارس محدود گردید. سازمان یافتن ورزش ایران به رشد آندر کشور کمک شایانی نمود. 
در سال ۱۳۱۹ به منظور شرکت ورزشکاران ایرانی در بازی های المپیک،نخستین گام ها برای تشکیل فدراسیون های ورزشی از جمله فدراسیون فوتبالبرداشته شد و از این سال فوتبال کشور عملا زیر نظر این فدراسیون که مجمعفوتبال خوانده می شد، قرار گرفت. 
این مجمع در سال های اشغال ایران، اداره فوتبال را در سخت ترینشرایط به عهده داشت و توانست از حضور ارتش متفقین در ایران بهره گرفته وبا برگزاری یک سری مسابقه های فوتبال بین تیم های این ارتش و تیم هایداخلی تنور فوتبال ایران را همچنان داغ نگه دارد. 
همچنین مجمع فوتبال موفق شد در سال ۱۳۲۰ امکان اولین سفر رسمی تیمملی ایران را به خارج از کشور فراهم آورد و این تیم را به افغانستان گسیلدارد. 
پس از پایان جنگ جهانی دوم، مجمع فوتبال ایران در سال ۱۳۲۵ بهفدراسیون فوتبال ایران تغییر نام داد و در اوایل سال ۱۳۲۶ تقاضای خود راجهت عضویت به فیفا فیفا ارائه داد. این درخواست در جلسه ۲۰ ژانویه ۱۹۴۸ برابربا ۳۰ دی ۱۳۲۶ مورد پذیرش فیفا قرار گرفت. 
تیم ملی ایران تا کنون در سه دوره جام جهانی به سال های ۱۹۷۸،۱۹۹۸و ۲۰۰۶ حضور داشته است.

علی جعفری بازدید : 0 پنجشنبه 28 فروردین 1393 نظرات (0)
دکتر حسین محمد نبی

اولین جرقه های لیگ فوتبال در سال های 1337 الی 1339 زده شد. مثلا در همان سال 1339 تیم جم آبادان قهرمان برخی مسابقات، که چندان منظم برگزار نمی شد، گردید. اما انجام مسابقات لیگ به طور منظم به سال 1349 برمی گردد که مسابقات برای اولین بار در هشت منطقه ایران و با شرکت 22 تیم برگزار شد.

فینال این دوره بین تیم های تاج تهران و پاس انجام شد و تیم تاج قهرمان اولین دوره رقابت های منظم لیگ کشور شد. در سال بعد پرسپولیس قهرمان شد و پاس مجددا نایب قهرمان گردید. لیگ معروف به تخت جمشید از سال 1352 آغاز به کار کرد و تا پنج دوره به طور منظم برگزار شد.

لیگ اول در سال 1352 با حضور هفت تیم ایرانی و پنج تیم شهرستانی انجام شد. تیم های اول تا سوم به ترتیب پرسپولیس، تاج و پاس بودند. لیگ دوم در سال 1353 با شرکت هفت تیم تهرانی و پنج تیم شهرستانی انجام شد و تیم های تاج، پرسپولیس و هما اول تا سوم شدند. لیگ سوم در سال 1354 با حضور هفت تیم تهرانی و 9 تیم شهرستانی انجام شد و تیم های پرسپولیس، هما و پاس اول تا سوم شدند. لیگ چهارم در سال 1355 با شرکت هشت تیم تهرانی و هشت تیم شهرستانی انجام شد و تیم های پاس، پرسپولیس و شهباز اول تا سوم شدند. لیگ پنجم در سال 1356 با شرکت هست تیم تهرانی و هشت تیم شهرستانی انجام شد و تیم های پاس، پرسپولیس و ملوان انزلی اول تا سوم شدند. اما لیگ ششم که در سال 57-1356 آغاز شده بود و با برتری تیم های شهباز، پرسپولیس و تاج ادامه داشت که انقلاب ایران به وقوع پیوست و به دنبال آن لیگ فوتبال ایران به مدت 11 سال تعطیل شد.

از سال 1364 لیگ استان ها شروع به فعالیت کرد که با شرکت 9 تیم از استان های کشور انجام می شد. نام این لیگ، لیگ قدس بود. در دور اول لیگ قدس تهران الف قهرمان شد و در دور دوم و سوم این لیگ، اصفهان قهرمان شد. در دوم چهارم باز قهرمانی از آن تهران الف بود. طی سالهای 68 و 69 لیگ قدس با شرکت 22 تیم که شامل چهار تیم تهرانی و 18 تیم شهرستانی بود پیگیری شد. قهرمان این دوره استقلال تهران شد.

از سال 1370 لیگ کشور با نام لیگ آزادگان شروع به فعالیت کرد. دور اول با حضور سه تیم تهران و 9 تیم شهرستانی در سال 70 برگزار شد و تیم های پاس، استقلال و پیروزی به ترتیب اول تا سوم شدند. قهرمان سال 71 نیز پاس بود. در سال 72، چهارده تیم شرکت داشتند که سایپا، پیروزی و جنوب اهواز تیم های اول تا سوم آن بودند. در سال 73 این لیگ 24 تیم را شامل می شد که در نهایت سایپا اول شد. در سال 74، هفت تیم تهرانی و 9 تیم شهرستانی حضور داشتند که پیروزی، بهمن و استقلال اول تا سوم شدند. در سال 75 پیروزی اول، بهمن دوم و سپاهان سوم شد. در سال 76 استقلال قهرمان شد. در سال 77، پنج تیم تهران و 11 تیم شهرستانی حضور داشتند که پیروزی اول، استقلال دوم و سپاهان سوم شد. سال 78 با قهرمانی پیروزی همراه بود. استقلال و فجر سپاسی شیراز دوم و سوم شدند. لیگ سال 79 به قهرمانی استقلال پایان یافت. تیم های پیروزی و سایپا دوم و سوم شدند. از سال 1380 لیگ حرفه ای آغاز به کار کرد و طی آن پیروزی اول، استقلال دوم و فولاد اهواز سوم شدند. از سال 1380 به بعد لیگ حرفه ای نام لیگ برتر را به خود داده است. در اولین دوره لیگ برتر تیم سپاهان قهرمان کشور شد.

سه تیم برتر فوتبال باشگاهی کشور

همانطور که پیش تر ذکر شد ملاک انتخاب این سه تیم کسب قهرمانی در مسابقات باشگاهی آسیاست. به علاوه دو تیم بزرگ پرسپولیس و استقلال هم چنان مطرح ترین باشگاه های فوتبال کشور محسوب می شوند.

تیم پیروزی (پرسپولیس) تهران

باشگاه پرسپولیس در سال 1343 تاسیس شد. در ابتدا فعالیت خود را در رشته های والیبال و بسکتبال در بولینگ عبدو در جاده قدیم شمیران (خیابان شریعتی کنونی) آغاز کرد. اما کم کم با مربی گری رجب فرامرزی در دسته سوم صاحب تیم فوتبال شد. در سال 1346 هم زمان با انحلال باشگاه شاهین، بازیکنان آن تیم به پرسپولیس ملحق شدند. هم اکنون تیم پرسپولیس از محبوب ترین و معتبرترین تیم های باشگاهی ایران محسوب می شود. این باشگاه پس از پیروزی انقلاب ایران، به پیروزی تغییر نام داد.

افتخارات پرسپولیس:

این تیم در تمام دوره های گذشته لیگ شرکت کرده است. در سال های 50، 52، 54، 74، 75، 78 و 80 قهرمان کشور شده؛ و در سال های 66، 70 و 77 نیز قهرمان جام حذفی کشور شده است. این تیم در سال های 61، 63، 65، 66، 67، 68 و 69 قهرمان جام باشگاه های تهران؛ و در سالهای 61 و 66 به مقام قهرمانی جام حذفی تهران رسیده. این تیم در سال 1990 قهرمان جام قهرمانی آسیا شد.

بازیکنان بزرگ پرسپولیس:

از بازیکنان مطرح پرسپولیس می توان از این افراد نام برد: همایون بهزادی، ابراهیم آشتیانی، حسین کلانی، صفر ایرانپاک، علی پروین، حمید درخشان، ناصر محمدخانی، محمد پنجعلی، فرشاد پیوس، خداداد عزیزی، مجتبی محرمی، احمدرضا عابدزاده، علی دایی، علی کریمی، کریم باقری و حامد کاویانپور.

مربیان پرسپولیس:

برخی از مربیان این تیم عبارت بوده اند از: پرویز دهداری، حسین فکری، آلن راجرز، همایون بهزادی، بیوک وطن خواه، ایوان کونوف، منصور امیر آصفی، محراب شاهرخی، علی پروین، لاویسلاو بگوویچ، حمید درخشان، یورگن گده، استانکو پویچ و ایوان مت کویچ.

تیم استقلال (تاج سابق) تهران

تیم فوتبال باشگاه تاج، ابتدا با عنوان تیم فوتبال دوچرخه سواران مطرح گردید. باشگاه دوچرخه سواران در سال 1324 تاسیس شد. شکل دادن به تیم فوتبال تاج به همت علی دانایی فرد صورت گرفت. این تیم پس از انقلاب نام استقلال را به خود گرفت. این تیم از محبوب ترین و معتبرترین تیم های فوتبال کشور محسوب می شود.

افتخارات استقلال:

تیم استقلال (تاج) در سال های 1349، 1353، 1368، 1376 و 1379 قهرمان باشگاه های کشور شده است. در سالهای 57، 75، 78 و 80 نیز قهرمان جام حذفی کشور گردیده و در سالهای 1970 و 1990 قهرمان باشگاه های آسیا شده است.

بازیکنان بزرگ استقلال:

برخی از بازیکنان مطرح این تیم به این قرارند: پرویز کوزه کنانی، محمود بیاتی، عارف قلی زاده، ناصر حجازی، کارو حق وردیان، غلامحسین مظلومی، حسن روشن، محمدرضا عادلخانی، شاهرخ بیانی، شاهین بیانی، اصغر حاجیلو، عبدالعلی چنگیز، صمد مرفاوی و جواد زرینچه.

مربیان استقلال:

مربیان مطرح این تیم عبارت بوده اند از: علی دانایی فرد، رازکو رایکوف، مصطفی شرکاء، منصور پورحیدری، اصغر شرفی، ناصر حجازی، محمد صلاحی، بیژن ذوالفقار نسب، غلامحسین مظلومی، محمد رضا نعلچگر، یوگنی سوگوموروخوف، لئونید بیلقسگی، نصرالله عبداللهی، جواد زرینچه، امیر قلعه نوعی و رولند کخ.

تیم پاس تهران

باشگاه پاس تهران در سال 1342 با نام باشگاه شهربانی تاسیس شد. اولین مدیر فوتبال این باشگاه فریدون صادقی بود. این تیم همواره جزو تیم های مطرح کشور و آسیا بوده؛ در تمام دوره های لیگ به جز سال 67 شرکت داشته است.

افتخارات پاس: 

این تیم در سالهای 1355، 1356، 1370 و 1371 قهرمان باشگاه های کشور شده است. در سال 1992 نیز به قهرمانی باشگاه های آسیا رسید.

بازیکنان بزرگ پاس:

از بازیکنان این تیم می توان از این افراد نام برد: محمد رنجبر، حسن حبیبی، اصغر شرفی، مجید حلوایی، حسین کازرانی، همایون شاهرخی، مهدی دینورزاده، حسین فرکی، محمد خاکپور، حمید استیلی، علی اصغر مدیرروستا و خداداد عزیزی.

مربیان پاس:

مربیان مطرح پاس عبارت بوده اند از: حسن حبیبی، همایون شاهرخی، فیروز کریمی، مهدی مناجاتی، ابراهیم قاسمپور، بیژن ذوالفقار نسب، محمود یاوری، حسین فرکی، مهدی دینورزاده و فرهاد کاظمی.

مسابقات فوتبال باشگاهی در ایران که به لیگ ایران و لیگ حرفه ای مشهور است، در میان تیم های مختلف و معروف سراسر کشور برگزار می شود. برخی از این تیم ها در مسابقه هایی مانند جام قهرمانی آسیا شرکت کرده اند؛ و مثلا در مسابقات جام در جام قهرمانی آسیا در سال 1990 قهرمان این دوره از بازی ها شده اند. لیگ فوتبال در ایران بین سالهای 1337 تا 1339 شکل گرفته و تیم جم آبادان در سال 1339 قهرمان کشور شده است.
مسابقات لیگ پس از آن سالها، با وجود وقفه ای 11 ساله، پس از انقلاب تا به امروز ادامه داشته و تیم های استقلال و پرسپولیس از مشهورترین تیم هایی هستند که حضوری پیوسته در مسابقات دارند.
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 4
  • کل نظرات : 1
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 14
  • آی پی دیروز : 3
  • بازدید امروز : 2
  • باردید دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 2
  • بازدید ماه : 2
  • بازدید سال : 6
  • بازدید کلی : 53
  • کدهای اختصاصی

    code ahang

    دریافت کد ترانه آنلاین

    ورزش فوتبال










    <-PostTitle->

    <-PostContent->


    نوشته شده در <-PostDate-> ساعت <-PostTime-> توسط <-PostAuthor->
    [ ] | مطالب مرتبط ( <-PostCategory-> ) | لينک ثابت



    This Template designed by abolfazleghoochani , Copyright © 2007 all rights reserved